ΘΗΛΥΚΑ σε -εια , -ια

Με ει (-εια) γράφονται:

τα παροξύτονα (με τόνο στην παραλήγουσα) που παράγονται από ρήματα σε –εύω  π.χ. ληστεία (ληστεύω)

τα παροξύτονα (με τόνο στην παραλήγουσα) που παράγονται από επίθετα σε –ύς  π.χ. ευθεία (ευθύς)

τα προπαροξύτονα(με τόνο στην προπαραλήγουσα) που παράγοντα από επίθετα σε –ής  π.χ. ευγένεια (ευγενής)

τα προπαροξύτονα (με τόνο στην προπαραλήγουσα) που παράγονται από ρήματα β΄ συζυγίας (-ώ)  π.χ. βοήθεια (βοηθώ)

Με ι (-ια) γράφονται:

όλα τα οξύτονα (δηλαδή αυτά που τονίζονται στο τέλος)
π.χ.  βραδιά, γειτονιά, ελιά
Εξαιρούνται τα οξύτονα που παράγονται από ρήματα σε –εύω.
π.χ.  γιατρειά (γιατρεύω), δουλειά (δουλεύω)

τα παροξύτονα (με τόνο στην παραλήγουσα) που προέρχονται από ρήματα β΄ συζυγίας (-ώ)
π.χ.  φορολογία (φορολογώ), βαθμολογία (βαθμολογώ) 

τα παροξύτονα (με τόνο στην παραλήγουσα) που παράγονται από επίθετα σε -ος
π.χ. αξία (άξιος), κακία (κακός)

τα ονόματα των μαθημάτων και των επιστημών
π.χ.  ιστορία, βιολογία
Εξαιρείται το ουσιαστικό χημεία.